İnce Kaslar, Motor Beceriler ve Kişisel Gelişim

İnce Kaslar Motor, Beceriler ve Kişisel Gelişim konusunda son zamanlarda hayatıma ışık getiren yeni bir hobi edindim. Gitar çalmak…

Lisede de klasik gitar eğitim 6 aya yakın almıştım. Farklı açılardan düşünmeyi sağlaması o zamanlarda da beni aydınlatmıştı. Bunalım geçirdiğim zamanlarda özellikle başımı topraktan çıkarıp hava alabilmiştim müzik sayesinde

3 sene önce de ‘Şan’ dersi aldım 2 ay, orada kendimce cover (şarkıları aynı sözleri ile farklı bir yorumda dinleyici ile buluşturmaya deniyor) yaparak çok zevk alıyordum.

Özellikle 90lar şarkılarını- artık defalarca dinlemekten, dile pelesenk olduğu için sözler- ezbere bildiğim şarkılara çok kolaylıkla melodi uydurabiliyordum.

Sonra neden bunu gitar çalıp kendi kendime yapmayayım dedim.

Bir müzik öğretmeni ile çalışmak istedim ve birkaç ders almaya devam ediyorum şimdi.

Motor Beceriler ve Kişisel Gelişim

En son derste hocamın bana uyarıları ben de farklı yankılar uyandırdı. Sizlerle paylaşmak istedim.

Konu eller idi. Gitar sol el ile perde denilen tellere basılarak çalınıyor, ama bazı akorlara basmak beceri ve alışkanlık istiyor. Tam basamıyorum zorlanıyorum.

Hocam önce duyumsa dedi tek tek tellerden çıkan sesi duymalısın. Ve ellerde, yetişkinlerde büyük kas grupları çalışıyor genelde dedi.

Alışmış buna dedi, yetişkinlerde meyve yerken, büyük büyük oynatıyoruz, getir götür , çanta taşırken… vs. İnce kaslar çocukken daha aktif oluyor. Oyuncaklarla oynarken…Tüm eklemleri oynattığımız için. Dikiş nakışta da ince kaslar oynuyor dedi… Çocuk meraklıdır, kırıp dökerken, oyuncaklarını parçalarken, parçaları incelerken hep ince kasları kullanır…Büyüdükçe ise daha büyük büyük şekilde, kaslarla davranıyoruz. Unutuyoruz misal, 0.5 uçlu kalemin ucu içinde kalmışken çıkarabilmeyi.

(Rotring kalem kullananlar beni anlayacaktır, arkasında silgisindeki iğne ile ucu çıkarırdık.:))

Sonra düşündüm…

Düşünce yapımız da böyle mi acaba? Bir arada olduğumuz kişilerden çok etkilendiğimiz bir gerçek.

Beraber yol aldığımız eşimiz, dostumuz, iş arkadaşımız…

Onlar gibi oluyoruz benziyoruz git gite… Belki üniversite, okul ortamında daha duyarlıydınız, ince düşünüyordunuz… Sonra iş yaşamına geçtiniz yaşam derdinden unuttunuz bazı şeyleri… 

Diyor ya şair;

Ah, kimselerin vakti yok

Durup ince şeyleri anlamaya

Kimsenin vakti olmuyor gerçekten bazen…

İnce kaslarımız düşüncede de zayıflıyor mu acaba…

Kullanmadıkça köreliyor çünkü…

Toz birikiyor…

Parmaklarımızla notalara bastıkça ses çıkıyor, o parmak eklemlerini oynatabildikçe.

Gerçek hayat yansıması da öyle değil mi, incelikli davranmak çevreden etkileşim alarak pekiştirilerek kendi sesimizi duyurabiliyoruz gibi geliyor Çevremize daha iyi akort olduğumuz zaman daha iyi tını verebiliyoruz. Hasta olan bir arkadaşımıza nazik davranmak, iş arkadaşımıza yardımcı olmak, ailemizden birine destek vermek, bir sokak hayvanını beslemek ya da kendimize şefkat göstermek… Hayattan daha iyi tını alıyoruz ince düşünme becerilerimizi kullanarak.

Gitar hocam bunun geliştirilebilir olduğunu söyledi. Elleri pratik yaparak eğitebiliyoruz. Duyarlı davranışları da böyle kazanabilir miyiz? Ne dersiniz? Ben liste tutmayı çok seviyorum. Günün nabzını ölçmede işime yarıyor. Çevrimiçi olarak not ederek, bir ara o gün için de yaptığım küçük nazik hareketleri yazıyordum. Bir Ted konuşmasında görmüştüm. Oğlu depresyonda olan bir anne çocuğunun iyileşmesi için iyilik hareketleri akımını başlatmıştı. Konuşmanın konusu çocuğunun 365 gün için her güne en az bir nezaketli davranış geliştirmesi ile alakalıydı. Bunun sonucunda da ruh hali iyileşmişti. Ben de not ederek bunu alışkanlık edindim. Bu bir garsona güleryüzlü davranmak, arkadaşına sürpriz hediye almak, kamu görevlisine “Günaydın” demek bile olabilir… Hatta belki şikayet etmemek, olumlu tutum geliştirdiğimizin farkına varmak bile “365 Güne Duyarlı Hareket” başlığı altına yazılabilir. Not tutmak da ilerlemeyi görmemize yardımcı oluyor.

Düşüncelerimizde de ince kaslar geliştirilebiliyor, fiziksel olarak da bu yetkinliği elde edebiliyorsak bize düşen potansiyelimizi yeşertmek olur diye düşünüyorum. Fiziksel yetkinliğimize yönelik bir diğer deva da yoga tabii ki. Yoga ile alakalı yazıma buradan ulaşabilirsiniz.

Sevgi ile kalın.